رابطه بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت خانواده با عادات خواب در کودکان ۶ تا ۱۱ ساله قزوینی

سابقه و هدف: خانواده یکی از مهم ترین نهادهای جامعه و شکل دهنده شخصیت آدمی است. مطلوبیت، رضایت، خشنودی، کیفیت و کارکرد بهینه خانواده اعمال تأثیرگذار بر رشد، شکوفایی و پیشرفت اعضای خانواده هستند. سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت خانواده عاملی ارزشمند و تاثیر گذار بر عادات فرزندان آن ها می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت خانواده با عادات خواب در کودکان 6 تا 11 ساله قزوینی در سال 1393 است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و مقطعی است. جامعه پژوهش در این مطالعه شامل 278 خانواده و کودکان 6 تا 11 ساله (کلاس اول تا ششم ابتدایی) آن ها بود که در مدارس شهر قزوین (دولتی و غیر دولتی) و در دو ناحیه آموزش و پرورش مشغول به تحصیل بودند. نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت پروفایل 2 و پرسشنامه ابزار سنجش عادات خواب کودکان اونز جمع آوری و با آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه تحلیل شدند. یافته ها: نمره کل سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت در خانوارهای مورد مطالعه برابر 48/125 بود. هم چنین نتایج نشان داد که بین مسئولیت پذیری خانواده در قبال سلامت با بیداری صبح کودک (00/0= sig، 12/0= r)، رشد معنوی خانواده با بیداری صبح کودک (00/0= sig، 14/0= r)، نمره کل سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت در خانواده با بیداری صبح کودک (00/0= sig، 18/0= r) و روابط بین فردی در خانواده با خوابیدن کودک (00/0= sig، 19/0= r) رابطه معنی داری وجود دارد. استنتاج: براساس یافته های این پژوهش به نظر می رسد که خانواده دانش آموزان از سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت متوسطی برخوردار بودند و به همین دلیل فرزندان آن ها عادات خواب نسبتاً خوبی داشتند. بنابراین، ارتقا سبک زندگی خانواده موجب اصلاح خواب کودکان خواهد شد.